The Dream of a Babyhood Photograph by İmren Tüzün

The Dream of a Babyhood Photograph

            To my Mother and Father...

Again breed me mom

But not in the kitchen

Let you have a photograph

Of puerperium

With a red sashed

And mine

With goofy eyed babyhood

My tall, curly haired handsome father

Is right beside us

At home

Over your iron bedstead

Truly, has my father ever hug me,

Has he kissed me

In my babyhood

I can remember his beautiul toys

In my chilhood,

But I can never remember his kissing me

Don’t worry Mom,

Ahmet has kissed

And caressed me enough

You know, he was loving to kiss

And to make himself kissed

You didn’t be happy too

Our experiences are same

I have fallen victim to the wrath

Of big family, Mom

I have never been ashamed

Because of your being my mom

And my father’s being my father

I have taken my share

From the same pains

Which you had suffered from

Dad, I can understand you

Better nowadays

The loneliness you had fallen in

After losing my Mom

That is a different kind of loneliness

And solitude

Because we became

Stonyhearted to you

Nevertheless forgive us

We didn’t want to put someone

Into my mom’s shoes

You were two different emotion humans

Mom, you were a fairy godmother

Father, you were a contrarian to the utmost

Mom, you were always making effort

To fit into society

You couldn’t be considered wrongous

With this stance

Men can be contrary

But the women pay

Heavier price for being contrary

On this land

Maybe on the whole earth.

Father, you went and made us feel

That there were distant places,

Towns and cities.

You carried the modernity

To our home from the cities

Nowadays, I am so glad because of this

Even its price was the pain of your absence

Mom, if you didn’t exist

If your reading desire

Your telling ability didn’t exist

If your tales didn’t exist

We would get lost

You prevented feeling

The absence of my father for us

With the tales you told

Helping the humans

Protecting the poor ones

Not despising them

Were your biggest virtue

You were only attitudinising

The despising ones

I say how beautiful

You didn’t instill us

The emotions like racism, nationalism

You drank from the same water

With Santa Claus, probably

Your being freethinker was

Coming from here

You were the free spirited children

Of Lycia, that “Luminary Country”

Which had been plundered

But had not submitted

The freedom and independence love

Must be enured to me from you

As for me

My heart is still like born yesterday

Which couldn’t learn the double dealing

Which failed the class in human relations

I an human struggling on being herself

On resisting against the degeneration

Putting up a fight against the life

Who had taken her noble values

From her mother and father

Imren Tuzun

Antalya, 2013

Translated by Serkan Engin

© All rights reserved

---
Bir Bebeklik Fotoğrafı Hayali

                                                     Annem ve Babama...

Bir daha doğur beni anne

Mutfakta değil ama

Senin kırmızı kurdelalı lohusalık

Benim de şaşkın bakışlı bebek

Fotoğrafımız olsun

Kıvırcık saçlı, uzun boylu

Yakışıklı babam da yanı başımızda

Bizim evde

Demir karyolanızın üzerinde

Sahi beni hiç kucakladı mı

Öptü mü  babam

Bebekliğimde 

Çocukluğumda güzel hediyelerini

Hatırlıyorum da

Beni öptüğünü hiç

Merak etme Anne

Ahmet beni yeterince

Öpüp, okşadı

Bilirsin severdi öpmeyi

Ve öptürmeyi

Senin de yüzün gülmedi

Tecrübelerimiz aynı

Büyük ailenin gazabına

Ben de uğradım Anne

Utanmadım hiç

Senin annem, babamın

Babam olmasından

Siz hangi acıları yaşadıysanız

Ben de nasibimi aldım

Aynı acılardan

Baba, seni şimdilerde

Daha iyi anlıyorum

Annemi kaybettikten sonra

İçine düştüğün yalnızlığı

Bu başka türlü bir

Yalnızlık ve tek başınalıkmış

Kalbimiz sana taş

Kesildiği için

Affet yine de bizi

Koymak istemedik

Annemin yerine başka birini

Siz iki ayrı duygu insanıydınız

Anne sen iyilik delisiydin

Baba sen alabildiğine aykırı

Anne sen topluma

Uyum sağlama çabasındaydın hep

Haksız da sayılmazdın bu duruşunla

Erkekler aykırı olabilir

Kadınlara aykırı olmanın

Bedeli daha ağır yaşatılır

Bu topraklarda

Belki de tüm yeryüzünde

Baba sen gittin ve uzak yerler

Kasabalar, şehirler olduğunu

Duyumsattın bize

Modernliği taşıdın

Şehirlerden evimize

Bedeli senin yokluğunun acısı olsa da

İyi ki gitmişsin diyorum şimdilerde.

Anne, sen olmasaydın,

Senin okuma tutkun,

Anlatma yeteneğin,

Masalların olmasaydı,

Biz kaybolur giderdik

Babamın yokluğunu

Anlattığın masallarla

Hissettirmedin bize

İnsanlara yardım etmek,

Yoksulu koruyup kollamak,

Hor görmemek

En büyük erdeminizdi

Siz yalnızca hor görenlere

Tavır koyardınız.

Ne güzel diyorum,

Irkçılık, milliyetçilik  gibi

Duyguları aşılamadınız bize

Noel Baba’yla aynı sulardan

İçtiniz, gönlünüzün

Genişliği buradan

Geliyordu belki de.

Likya’nın o talan edilmiş,

Fakat boyun eğmemiş

"Işık Ülkesi"nin

Özgür ruhlu çocuklarıydınız

Sizden sirayet etmiş olmalı bana

Özgürlük ve bağımsızlık aşkı

Bana gelince;

Yüreğim hâlâ

Dünkü çocuk gibi

İkiyüzlülüğü öğrenememiş

İnsan ilişkilerinde sınıfta kalmış

Kendisi olmak,

Yozlaşmamak için

Çabalayıp duran

hayata karşı tek başına

mücadele veren bir insanım                                                               

yüce değerlerini

anne babasından almış.

İmren Tüzün

Antalya, 2013

©Tüm Hakları Saklıdır.

Annem Ayşe  Fatma Çalışkan