Mavi Bir Bulut Gibi
Sıdıka’ya...
Dönüyor mu dünya
Yürüdüğüm toprak
Yeryüzü mü
Neredeyim ben
Bir meczup misali
Terkedilmiş gibiyim
Bu zalim dünyada
Mavi bir bulut
Pembe bir çiçek gibi
Uçup giden kardeşim
Sana ilk kitabı ben almıştım
Yeşil kabını
Hiç unutmadığını söylerdin
Sen de yazardın
Günlük defterine
Ömrünün son defterini ve kalemini
Ben alacakmışım meğer
Ahmet gibi senin de
Yazıyla bağını kuran ben oldum
Son günlerinde
Şimdi kiminle
Konuşacağım okuduğumuz
Kitapları
Camil Claduel heykellerini
Görmek için
Kiminle bekleyeceğim
Rodin Müzesi’nin kapısında, saatlerce
Ufizi Müzesi’nde
Boticelli resimlerine
Kiminle bakacağım hayranlıkla
Senin gibi kim sevecek
Lautrec resimlerini
Kitapla, sanatla
Ailemin tek bağı
Kimse senin kadar kızamaz
Sevemez de kimse
Senin kadar beni.
İmren Tüzün