Ahmet Tüzün Arşiv Çalışmaları - İmren Tüzün

“Arşiv ilkin, söylenebilen şeyin ilkesi, ifadelerin bireysel olaylar olarak ortaya çıkışını yöneten sistemdir.” Foucault

Yıl dönümleri, aradan geçen bir yıl içinde, kaybettiklerimiz adına yaptığımız çalışmaları yeniden gözden geçirmemize vesile oluyor. Yaşama veda edenlerin, arkasında bıraktıkları kültürel mirasa sahip çıkabildiğimiz ve sürekliliğini devam ettirebildiğimiz zaman, bizim varlığımız da anlam kazanıyor. Parçalanmış bir geçmişi, bütün halinde tutabilmenin mücadelesi, yaşam direncimizi ayakta tutuyor.

Geçen bir sene içinde, Ahmet Tüzün, dolayısıyla aile arşivimiz için planladığım çalışmalar, kız kardeşimi kaybetmenin verdiği sarsıntıyla istediğim şekilde ilerleyemedi, deyim yerindeyse acılar üst üste geldi.

Geriye dönüp baktığımda, kütüphanenin arşivlenmesi, kataloglamasının  yapılabilmesi için bir sistem kurmamızın önemli bir adım olduğuna inanıyorum. Kütüphanenin adını; imrenahmetuzunkutuphanesi.org/

imrenahmettuzunlibrary.org olarak belirledim. Söz konusu sistem, kitabın bibliografik bilgilerinin (marc bilgileri)girilerek, kataloglamayı sağlıyor. İstenildiği takdirde, iki farklı şube açılarak, kitaplarımızın adımıza arşivlenmesi mümkün olabilecek. Bu sistemin yürürlüğe girebilmesi, bilgi ve belge yönetimi mezunu bir kütüphaneciyle çalışmayı zorunlu kılıyor.

Kütüphane’nin türlere ayrılması, dergilerin manuel olarak arşivlenmesi büyük oranda tamamlamış bulunuyor. Dergilerin manuel arşivlenmesi, kataloglama esnasında büyük bir kolaylık sağlayacaktır. Dergilerin izinde, Ahmet Tüzün yazılarının çoğu tespit edildi, listesi çıkarıldı, yerel dergi ve gazetelerde  yayımlanmış kent ve kent kültürü üzerine yazılar ile edebiyat dergilerinde yayımlanmış şiir çevirileri, eleştiri yazıları ve Sempozyum bildirileri kitaplaşmayı bekliyor.

Bir arşivin tasnif edilmesi sürecinin, bugünden yarına tamamlanıp bitirilecek bir iş olduğunu düşünemeyiz. Uzun soluklu, sabır gerektiren  ve derinlemesine bir çalışmayı zorunlu kılıyor. Yazarların kişisel tarihleri ve çalışmalarına gün geçmiyor ki yeni bir yazı, bilgi ve belge eklenmesin.



Edebi ve kültürel mirasımızın geleceğe aktarılması için daha ciddi çabalar göstermem ve kurumsallaşma yönünde adım atmam gerekiyor.

Kişisel gayretlerimi anlayarak, bana destek olan kişi ve kurumlara teşekkür ediyor, edebiyata ve sanata verilecek desteğin kültürel birikimimize değer katacağına, gelecek nesiller için bir kazanım olacağına inanıyorum.

İmren Tüzün

Boşluk / İki Kara Bulut - İmren Tüzün

Boşluk

                                                      Ahmet ve Sıdıka’ya...

Göz yaşlarım sel oldu

Aktı içime

Ne yapsam, ne yapsam nafile

Çıkmıyorsunuz aklımdan

İçimde derin bir boşluk

İki ağır kayıp, iki genç ölüm

Biri kocam, diğeri kardeşim

İkisine de yetemedim, yetişemedim

Çabalayıp durdum

İkisinin sevgisinin arasında

Hiçbirinden vazgeçemedim.

İmren Tüzün

Antalya, 10 Ocak 2017

Copyright ©  İmren  Tüzün All rights reserved

İki Kara Bulut

                                             Karşıtlıklara/ Düalite'ye...
                                                                

Baş başa vermiş

İki kara bulut gibi

Öfkeliyiz, kafa tutuyoruz

Yaşama ve adaletsizliğe

Bir gün gelir, bir gün gelir

Barışırız seninle

Güler yüzümüz

Tüm karanlık günler

Geçer gider

Alıcı kuşların

Kötü ruhlarından arınır

Yaşama karışırız.

İmren Tüzün

Antalya, 08 Ocak 2017

Copyright ©  İmren  Tüzün All rights reserved

Kimi Görsem Ömrüme Zarar / Karşılaşmalar - İmren Tüzün

Kimi Görsem Ömrüme Zarar

Kimi görsem  ömrüme zarar

Zehirli bir dil taşıyorlar

Ağızlarının içinde

Fırsatını kolluyorlar

Akıtmak için birikmiş kinlerini

Anlıyorsun o anda niyetlerini

Bırakmıyorsun elden tedbiri

Soğukkanlılığını koruyorsun sen de

Bir yılan misali

İmren Tüzün

Antalya, Kasım 2016

Karşılaşmalar

Ey Kalbim! Geç git artık

Ruhu kararmış insanlardan

Yeni yüzler ara, yeni ruhlar

Kuşku duy  ama korkma!

Yeni bir insan tanımaktan

Gilles Deleuze’ün dediği gibi

Zararlı karşılaşmalardan

Korusun Tanrı seni

Yararlı karşılaşmalar

Bağışlasın sana.

İmren Tüzün

Antalya, Kasım 2016


Copyright ©  İmren  Tüzün All rights reserved

Annemin Makarna Kesme Günleri - İmren Tüzün

Bu sabah radyoda, 25 Ekim’in, “Dünya Makarna Günü” olarak kutlandığını duyunca, eski günler aklıma düştü. Makarna deyince Annem ve Sıdıka aklıma gelir.

Her Sonbahar bir makarna kesme telaşı yaşanırdı bizim evde. Annem, günlerce tavukların yumurtalarını biriktirir, yetmiyorsa konu komşudan yumurta  satın alırdı. Makarnanın sarı renkli ve bol lezzetli olması için yumurta sayısının fazla olması gerekirdi.

Büyük bir hamur leğenine,- genelde demir leğen kullanırdı annem-, unu koyar, bir tarafta kırdığı onca yumurtayı unun içinde oluşturduğu derinliğe döker, üzerine tuz serperdi. Yavaş yavaş yoğurmaya başlar, genelde yumurtalar hamur yapmaya yeterli gelirdi, su kullanmazdı çok fazla.  Hamur bir süre dinlendikten sonra, yardıma gelen kadınlarla birlikte,- halamlar ya da komşular olurdu genellikle-, bezeler senitte hafif kalınca yufkaya dönüştürülürdü.  Hiç unutamadığım beyaz ve temiz çarşaflar üzerine serilirdi yufkalar, saçta pişirilmezdi.  Hamurun tamamı yufkaya dönüştükten sonra,  kuruması beklenirdi, aşırı da kurumaması gerekirdi, yoksa kesmek zorlaşırdı. Bu arada öğle yemeği yenir, çay içilirdi.

Çarşafların üzerindeki yufkalar özenle toplanır, üst üste koyulur ve beş altı  santim kalınlığında parçalara ayrılırdı. Yüksekliği de en az altı yedi santim olurdu bu parçaların. Makarnayı ince ve düzgün kesmek maharet isterdi. Annem düzgün kesilmesine çok önem verir, bu konuda yetenekli insanları çığırırdı makarna kesmeye.  İncecik parçalara ayrılan makarnalar, güneş gören bir odaya serilen temiz çarşaf üzerine yayılarak bir iki gün kuruması için belenirdi. Kuruduğuna emin olduktan sonra,  makarnaları temiz keselere koyardı annem. Artık, bütün kış boyunca yenecek makarna hazırlanmış olurdu. Çocukluğumda hazır makarna nedir bilmiyordum, makarna sadece annemin yaptığı makarnaydı benim için.

Annem, makarnayı  haşladıktan sonra suyunu dökmezdi, makarnayı süzer, suyuna da çorba yapardı. Tereyağlı makarnaların tadına doyum olmazdı doğrusu.

Şehre geldikten sonra hazır makarnaları yemeye başladım.  1976-77 yılı olmalı, Lise öğrencisiyim,  Erzurumlu Yurda Abla ve Cevriye Teyzeyle kalıyorum.  Bir akşam, Yurda Abla, “Bu akşam erişte pişireceğim.”, dedi. Ben de; erişte çok ilginç bir yemek herhalde, diye düşünüyordum. Meğer makarna annemin evde yaptığı makarnanın adıymış, bu anıyı da hiç unutmam.

1990’ların sonuna doğru, Sıdıka çalıştığı araştırma şirketinde Barilla makarnalarının Türkiye’de nasıl karşılanacağı konusunda bir araştırma yapıyor ve pek çok insanla birebir görüşmeler gerçekleştiriyordu. Bu süreçte hiç unutmadığım bir zaman dilimidir.  Ne zaman Barilla makarnası görsem Sıdıka’yı anımsarım.

Bugün artık,  Türkiye’de üretilen makarnaların yanı sıra özellikle İtalya kökenli makarnaları da görüyoruz market raflarında, pek çok çeşidini bulmak mümkün,.

O hikayesi olan makarna günleri ve  sürdürülebilecek pek çok geleneksel tadı  zamansızlık ve modernlik adına gerilerde bıraktık,  anısı belleğimizde yerini koruyor yine de.

Mavi Bir Bulut Gibi - İmren Tüzün

Mavi Bir Bulut Gibi

                                                            Sıdıka’ya...

Dönüyor mu dünya

Yürüdüğüm toprak

Yeryüzü mü

Neredeyim ben

Bir meczup misali

Terkedilmiş gibiyim

Bu zalim dünyada

Mavi bir bulut

Pembe bir çiçek gibi

Uçup giden kardeşim

Sana ilk kitabı ben almıştım

Yeşil kabını

Hiç unutmadığını söylerdin

Sen de yazardın

Günlük defterine

Ömrünün son defterini ve kalemini

Ben alacakmışım meğer

Ahmet gibi senin de

Yazıyla bağını kuran ben oldum

Son günlerinde

Şimdi kiminle

Konuşacağım okuduğumuz

Kitapları

Camil Claduel heykellerini

Görmek için

Kiminle bekleyeceğim

Rodin Müzesi’nin kapısında, saatlerce

Ufizi Müzesi’nde

Boticelli resimlerine

Kiminle bakacağım hayranlıkla

Senin gibi kim sevecek

Lautrec resimlerini

Kitapla, sanatla

Ailemin tek bağı

Kimse senin kadar kızamaz

Sevemez de kimse

Senin kadar beni.

İmren Tüzün

Antalya,  27 Ağustos 2016

Sıdıka  Çalışkan'ın yaptığı çizim - İstanbul, Haziran 2016, kağıt üzeri